_

انکراژ

انواع مختلفی از مهاری‌ها توسط پیمانکاران گوناگون (پیمانکار نیلینگ و …) بوجود آمده است که از تاندون‌های مختلف، روش‌های حفاری، شیوه کنترل تزریق مختلف و سیستم‌های محافظت خوردگی متفاوت استفاده نموده‌اند. انتخاب مهاری و روش نصب آن برای کاربرد خاصی عموماً بستگی به خاک زیرین، شرایط آب زیرزمینی، محدودیت‌های محل و تجهیزات موجود بستگی دارد.

استفاده از میل مهارها (انکر و یا استرند) به عنوان المان های تسلیح برجای در خاک نسبت به سیستم نیلینگ در مواردی که انتظار جابجایی و تغییر شکل های جانبی در دیواره گود وجود دارد، امری اجتناب ناپذیر است. به عبارت دیگر به کار بردن میل مهارها باعث می شوند جابجایی های کمتری در خاک دیواره های گود و سازه های مجاور گود ایجاد گردد.

ماهیت سیستم نیلینگ و عملکرد رفتاری با توجه به حالت  پسیو این سیستم و نوع جابجایی و تغییرشکل های جانبی در خاک برای نگهداری توده خاک است. در حالی که بعضی از مواقع حتی تغییر شکل های کوچک جانبی نیز برای ساختمان یا تاسیسات مجاور گود خطرناک است، بنابراین استفاده از سیستم هایی که بالقوه پسیو بوده همانند سیستم انکراژمی تواند این معضل را برطرف نماید.

اصول اجرای روش مهارگذاری یا انکراژ مشابهت های فراوانی با روش نیلینگ (میخکوبی) دارد.

تفاوت اصلی در اعمال نیروی پس تنیدگی برای المان تسلیح می باشد. گام های اجرایی مشابه روش میخکوبی و شامل خاکبرداری مقطعی، حفاری گمانه ها، نصب میلگرد تسلیح، تزریق دوغاب سیمان (در بخشی از طول گمانه)، بتن پاشی و نصب صفحه سر نیل و مهره می باشند.

پس از گذشت مدت زمان مناسب جهت عمل آوری دوغاب سیمان، با نصب پایه جک، جک کششی و نیروسنج، نیروی پس تنیدگی تا مقدار مورد نظر طراحی به میلگرد تسلیح و دوغاب اطراف آن اعمال می شود.

اجزاي اصلي در پايدارسازي با استفاده از مهار (انكر) به قرار زير ميباشد:

استرند : كابل تنيده شده از چند رشته مفتول فولادي ميباشد .اين مفتول هاي فولادي داراي مقاومت بالا مي باشند .ميتوان به جاي استرند از فولاد نيز استفاده نمود كه در اين حالت نيرو پيش تنيدگي قابل اعمال با توجه به مقاوت پايين تر فولاد (حدود 400 مگاپاسكال)  نسبت به انكر كمتر ميباشد. استفاده از استرند يا فولاد با توجه به شرايط پروژه تعيين ميشود.

 

فاصله نگهدار : براي دسته كردن چند رشته استرند در يك مهار و ثابت نگهداشتن آنها نسبت به يكديگر و رعايت حداقل فاصله مجاز بين رشته هاي استرند از فاصله رنگهدارها استفاده ميشود.

شلنگهاي تزريق : براي اطمينان از پر شدن گمانه با دوغاب در حين تزريق گمانه از يك يا چند شلنگ با طولي حداقل برابر با طول مهار استفاده ميشود.

 

پكر : براي تزريق تحت فشار از پكر استفاده ميشود .دوخت هاي پكر بايد به گونه اي باشد كه تحمل فشارهاي تزريق را داشته باشد.  آب بندي ابتدا و انتهاي پكر بايد به صورت مناسبي انجام گيرد تا در هنگام پركردن پكر توسط دوغاب و يا تزريق تحت فشارِ طول گيردار مهار، نشت اتفاق نيافتد.

 

غلاف استرند : به منظور جلوگيري از چسبيدن و درگير شدن استرندها به دوغاب و اطمينان از عدم انتقال نيروي مهار به خاك در طول آزاد، استرند در طول آزاد مهار در داخل غلاف نگهداشته ميشوند.  

سر انكر: سر انكر يك استوانه داراي چند سوراخ مخروطي شكل در قاعده آن ميباشد كه به منظور انتقال نيروي كششي مهار از استرند بر روي مهار در سر گمانه نصب ميشود.

 

گوه: قطعات فولادي مخروطي شكل تو خالي كه در اطراف هر رشته استرند در داخل سوراخ سر انكر و به منظور قفل كردن استرند استفاده ميشود.

لازم به ذكر است كه در صورت استفاده از ميگلرد به جاي استرند در انكر نياز به بعضي از اجزاي فوق نميباشد.

لازم بذکر است در بعضی از موارد عملیات حفر چاه وچود نداشته و پروفیل حائل فولادی پس از اتمام عملیات مقطعی خاکبرداری، حفاری و نصب المان تسلیح در محل مربوطه می شود.

در نهایت پس از این مرحله عملیات کشش المان تسلیح (اعمال نیروی پس تنیدگی) صورت می پذیرد.

شکل 1 -1- اجرای گودبردای عمیق توسط شرکت مهندسی فاراب پی با استفاده از روش انکراژ

انواع مختلف مهارها:

  • زمین‌مهار با استوانه مستقیم با تزریق بدون فشار (Type A)

 

  • مهاری‌ها با تزریق تحت فشار(Type B)

 

  • روش پس تزریق(Type C)

 

  • مهارهای ته پهن شده (Type D)